เป็นเรื่องน่าตกใจสำหรับเศรษฐกิจโลกเมื่อประเทศหนึ่งซึ่งเคยเป็นประเทศที่รุ่งเรืองในเรื่องการส่งออกน้ำมัน และจากที่เคยเป็นประเทศเกษตรกรรมกลับกลายมาต้องนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศแทนการผลิตเอง จากความได้เปรียบในการส่งออกน้ำมันเพราะมีบ่อน้ำมันดิบเป็นของตัวเอง กลับเป็นการสร้างความเคยตัวให้กับประชาชนโดยการบริหารประเทศของรัฐบาล จนกลายเป็นปัญหาที่สะสมมานานนับสิบปี แต่เมื่อราคาน้ำมันตกจึงทำให้เกิดภาวะการค้าขาดทุน ทำให้เกิดภาวะเงินเฟ้อจนเกิดสภาวะฟองสบู่แตก

ปัญหาในเวเนซุเอลาถือว่ารุ่นแรงกว่าประเทศอื่น หรือหากเปรียบเทียบกับวิกฤตต้มยำกุ้งแล้วรุนแรงกว่าเพราะอัตราเงินเฟ้อเกินจะควบคุมได้ และมีแนวโน้มว่าจะพุ่งไปถึงล้านเปอร์เซ็นต์ เหตุการณ์นี้ทำให้ชนชั้นกลางและล่างมีสภาพความเป็นอยู่ที่ลำบากอย่างมาก อาชญากรเพิ่มจำนวนมากขึ้นและมีการอพยพไปยังประเทศใกล้เคียงเพื่อหนีชีวิตความเป็นอยู่ที่ยากจน มีเพียงนักธุรกิจและผู้คนที่มีฐานะเท่านั้นที่ยังสามารถอยู่รอดได้ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้

ถึงแม้ประเทศไทยจะไม่ได้รับผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจโดยตรง แต่ถือว่าเหตุการณ์นี้สามารถเป็นบทเรียนสำหรับป้องกันตัวเองและปรับตัวรับมือกับพิษเศรษฐกิจที่อาจจะเกิดขึ้นหรือได้รับผลกระทบโดยตรง และบุคคลที่อาจจะได้รับผลกระทบมากที่สุดจะเป็นผู้ที่มีฐานะปานกลางไปถึงล่าง ทำให้เกิดอาชญากรรมตามมา และเกิดการอพยพไปทำงานโดยผิดกฎหมายในประเทศอื่น

ธุรกิจใหญ่อาจจะได้รับบทเรียนและมีการปรับตัวจากภาวะเศรษฐกิจได้อยู่แล้ว แต่ SMEs มือใหม่หรือเจ้าของกิจการมือใหม่ยังต้องตั้งรับและปรับตัวให้ได้เร็วกว่าโดยทำได้ดังนี้

1. ติดตามข่าวสารเศรษฐกิจทุกวัน

2. วางแผนการลงทุน

3. ทำประกันของธุรกิจและหนี้สิน

4. ปรับตัวให้เข้ากับเทรนเศรษฐกิจโลก

5. เลือกลงทุนในหลาย ๆ ธุรกิจที่แตกต่างกันออกไป

6. ใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียง

ไม่ใช่เพียงแค่ธุรกิจขนาดใหญ่เท่านั้นที่สามารถสร้างการผลิตได้ทุกขั้นตอน แต่ SMEs ก็ยังสามารถสร้างแผนธุรกิจที่ไม่ต้องฝากชีวิตไว้ที่ใครได้อีกด้วย เพราะปัจจุบัน SMEs สามารถหา supplier ใหม่ ๆ ได้เสมอและสามารถปรับตัวให้อยู่รอดกับเศรษฐกิจได้