ไม่น่าเชื่อว่าในยุคไทยแลนด์ 4.0 มนุษย์งานสายพันธุ์ไอทีจะหาได้ยากยิ่ง ทั้งๆ ที่ในยุคสมัยแห่งเศรษฐกิจดิจิทัลอย่างวันนี้ที่มีจำนวนตัวเลขผู้ใช้อินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้นเกินครึ่งของประชากรทั้งประเทศ และมีบรรดาธุรกิจเกิดใหม่อย่างสตาร์อัพทั้งหลายที่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยีเกิดขึ้นมากมายและเป็นกระแสที่มาแรงมาก แต่คนที่จะมารองรับการทำงานด้านนี้กลับมีจำนวนที่สวนทางกัน เกิดอะไรขึ้น?

คนสายไอทีมีไม่พอจะขับเคลื่อน

จากการสำรวจฐานข้อมูลของบริษัทจัดหางานอย่าง จ๊อบส์ดีบี ประเทศไทย ในช่วงต้นปีที่ผ่านมาคือตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเมษายน 2560 ได้เปิดเผยถึงตำแหน่งงานที่เป็นที่ต้องการของตลาดในปัจจุบัน 4 อันดับแรกคือ การตลาดดิจิทัล 44% ไอที 43% บัญชี 31% และวิศวกรรม 29% และผลการเปรียบเทียบสายงานที่ตลาดต้องการมากที่สุดของปี 2559 และ 2560 พบว่า “งานด้านไอที” เป็นสายงานที่ต้องการมากเป็นอันดับ 1 จากข้อมูลข้างต้นจะเห็นว่าตำแหน่งงานที่ขาดแคลนอยู่นี้เป็นกลุ่ม STEM หรือกลุ่มอาชีพที่มีความเกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรมศาสตร์ และคณิตศาสตร์ ซึ่งเป็นแรงงานสายหลักของเศรษฐกิจดิจิทัล

การตลาดดิจิทัลขาดแคลนมากที่สุด

สายงานด้านไอทีนั้นหลายคนอาจจะนึกถึงแต่เพียงแค่งานในตำแหน่งโปรแกรมเมอร์เท่านั้น จริงๆ แล้วงานทางด้านไอทีมีความหลากหลายกว่านั้นมาก ทั้งงานด้านดูแลระบบ เครือข่าย ตรวจสอบ ฯลฯ รวมไปถึงงานที่ใช้ทักษะทางศิลปศาสตร์ในการทำงานอย่างงานด้านกราฟิก แอนิเมชั่น ดูแลโซเชียลมีเดีย และงานด้านการตลาดออนไลน์ สังเกตได้ว่าตำแหน่งทางด้านการตลาดดิจิทัลนี้เองที่มาแรงเป็นที่ต้องการมากเป็นอันดับ 1 ข้อมูลจากจ๊อบส์ดีบี ประเทศไทย ตัวเลขความต้องการในตำแหน่งนี้มีมากถึง 5,000 ตำแหน่ง แต่มีผู้สนใจสมัครเพียง 700 ตำแหน่ง ทั้งที่เงินเดือนมีอัตราสูงกว่าตำแน่งการตลาดแบบเดิมมากถึง 61%

ตำแหน่งการตลาดดิจิทัลจำเป็นต้องมีความรู้ความสามารถทางด้านอุตสาหกรรมสื่อดิจิทัลและการตลาดออนไลน์ที่มีแนวโน้มสูงมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งปัญหาการขาดแคลนที่ว่านี้ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากความสามารถในการผลิตบุคคลากรจากสถาบันต่างๆ มีไม่พอกับความต้องการของตลาด

คนไทยเรียนไอทีน้อยและขาดประสบการณ์

สายงานด้านไอทีเป็นที่ต้องการมากที่สุด มีแนวโน้มที่เติบโตอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด เนื่องจากการนำเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามาใช้ในทุกองค์กร และได้รับความสนใจจากธุรกิจต่างๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ความต้องการบุคคลากรที่มีความสามารถในด้านนี้มีตั้งแต่ระดับพนักงานระดับปฏิบัติการไปจนถึงระดับบริหาร ซึ่งแน่นอนว่ารายได้ของสายงานนี้ก็จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ดีมาก

แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นคือคนไทยยังเลือกเรียนในสาขาไอทีน้อย มักจะเลือกเรียนในสาขาวิชาที่เรียนง่ายหรือเลือกตามความชอบ ไม่เจาะจงเฉพาะ ไม่ตรงตามความต้องการของตลาด และอีกหนึ่งปัญหาคือมีสถาบันที่มีการเรียนการสอนโดยตรงน้อยแห่ง และขาดบุคคลากรที่จะถ่ายทอดความรู้ อีกทั้งนักศึกษาที่จบออกมาใหม่มักมุ่งเน้นไปที่งานที่มีรายได้สูงเกินความสามารถและประสบการณ์ รักสบาย ไม่สู้งานหนัก

ส่วนผู้ที่มีประสบการณ์มาแล้วหรืออยู่ในตำแหน่งสูงๆ มักต้องการทำงานในองค์กรใหญ่ จึงทำให้องค์กรขนาดกลางหรือเล็กอาจไม่สามารถหาคนเก่งเข้ามาร่วมงานได้ แต่สำหรับในองค์กรขนาดใหญ่บางแห่งก็ประสบปัญหาเรื่องผู้สมัครรู้จักแบรนด์สินค้าแต่กลับไม่รู้จักชื่อบริษัททำให้เกิดความเข้าใจผิด ขาดทัศนคติเชิงบวกต่อองค์กร และขาดทักษะที่ตรงตามความต้องการจริงๆ

จริงๆ แล้วปัญหาการขาดคนทำงานในสายไอทีนั้นประสบปัญหาในหลายประเทศ อย่างสิงคโปร์เองก็ขาดคนทำงานในด้านนี้ หรือในระดับภูมิภาคในเอเชียหรือในระดับโลกก็ยังประสบปัญหานี้เช่นเดียวกัน ถือได้ว่าเป็นยุคทองของเหล่ามนุษย์งานสายไอทีที่ยังมีโอกาสที่เปิดกว้างอีกมากในตลาดงาน เพียงแต่ต้องมีทักษะและความรู้ความสามารถที่ตอบสนองความต้องการได้จริงๆ